Versailles van Eric Zwijnenberg                                                                           

Augustus, september en oktober 2011

Zondag 14 aug. 2011
De Versailles had alweer 14 dagen niet gereden. Het was ook zo vaak slecht weer. Maar vandaag weer eens met 'm naar de stoomtram. Dankzij de balg (8x knijpen) startte hij meteen in één keer. Ik was de rotonde Kooimeer nog niet gepasseerd, of een vriend belde belde dat mij mij daar gezien had.
't Werd weer een gezellig dagje met een paar maal passagiers mee:
Bij de eerste tram uit Wognum, had ik een gezin bestaande uit vader, moeder en drie zoons mee. Dat kan makkelijk in de Versailles, het is immers een zespersoons auto. Kwamen uit Gelderland. In Midwoud-Oostwoud heb ik ze weer op de tram gezet. Dit waren ze:

Daarna reed ik leeg door naar Twisk, en daar wist ik tijdens de korte stop van de tram een echtpaar "uit de tram te praten", en die reden met mij mee naar Medemblik. Wout en Emmy Verheij. Daarbij tweemaal bij een overweg de tram kruisend. Bij een daarvan stapte Wout even uit, en maakte hij de foto hier rechtsboven, die hij later per e-mail toestuurde met de woorden: "Wij mochten met je meerijden naar Medemblik. Mede daardoor werd dit voor ons een onvergetelijke dag."

In Medemblik mijn brood opgegeten in de tram, en wat rond gewandeld. Daarna de auto weer langs het perron gezet, maar deze tram terug naar Hoorn had maar heel weinig passagiers, en er reed dan ook niemand met mij mee. Een chauffeur van een touringcar gesproken die de Versailles kende, maar met gemengde gevoelens: zijn oma en een tante zijn er in 1966 mee verongelukt.
Uiteraard over de Broerdijk weer gelijk op gereden met de tram.

In Wognum op het perron had ik direct weer veel bekijks, en waren er mensen die graag een stukje mee wilden rijden: een opa met zijn zoon Marc Helmink en diens zoon (dus kleinzoon van opa) en een neefje. De jongetjes waren 5 jaar oud. De rest van de familie bleef in de tram. Ze kwamen uit 's-Heerenberg en Zeddam. Vonden het prachtig op de Broerdijk. Ik kreeg later een foto toegestuurd van mijn auto op station Wognum, en foto's van een vriendin die in de trein achter was gebleven. En ik maakte in de auto een paar foto's.

Die heb ik later gemaild, en kreeg als reactie: "dank voor de foto's hier de foto's van je auto. En nogmaals dank voor de unieke belevenis"

Het is me al eerder opgevallen dat het bij een volle tank vrij lang duurt voordat de benzinemeter terug gaat lopen. Al een paar maal heb ik gedacht dat de meter stuk was omdat bij helemaal naar uiterst rechts bleef staan na het tanken. Vandaag eens op gelet, en pas na 100 km rijden (dus na ca. 13 liter verbruikt te hebben), komt de wijzer in beweging.

Donderdag 25 augustus 2011
Aardig weer vandaag, en de Versailles 's morgens weer eens van stal gehaald. Eerst naar Bergen gereden, even langs huis in Alkmaar, en dan naar Beverwijk naar monumentenwachter Thom Wilbrink. Daarna naar de firma Nomag in Beverwijk. Iemand had me gezegd dat ik daar misschien wel een rubber ring zou kunnen krijgen voor de afdichting van de oliefilterhouder. Maar helaas, daar konden ze me niet aan helpen.
De wagen reed weer mieters.

September 2011

Zaterdag 24 september 2011
Een maand niet gereden met de Versailles. Telkens erg slecht weer. Maar vanmiddag de auto weer eens tevoorschijn gehaald. Achtmaal geknepen in de rubber benzine­balg, en binnen een seconde sloeg de motor aan. Wat is dat een geweldige "uitvinding" van me. Dan was de Peugeot gisteren heel wat onhandelbaarder, die wilde pas na een kwartier starten. Zou eigenlijk ook zo'n balg moeten hebben.
Het was heerlijk weer vandaag. Ik ben naar de Zaanse Schans gereden, en de auto geparkeerd aan de weg naar de Ooievaar. Verschillende molens bezocht. Een leuke dag. De auto reed perfect.

Oktober 2011

Vrijdag 14 oktober 2011
Dre weken niet gereden. Veel slecht weer gehad. Maar vandaag een heerlijke zonnige dag. De wagen startte (na 8x knijpen) weer meteen in één keer. Heerlijk. Naar de molen Noorder-M in Sint Maartensvlotbrug geweest, en daarna naar het nieuwe huis van Sander en Carla May in Ewijcksluis (Anna Paulowna). Ook weer eens getankt. 't Was een fijne middag.

 De Versailles bij molen NM, Sint Maartensvlotbrug

Zondag 23 oktober 2011
Een prachtige zonnige dag, en om 10.30 de Versailles gepakt en naar de stoomtram Hoorn-Medemblik geweest. Zoals gebruikelijk startte de wagen na 8x knijpen in de benzinebalg meteen in één keer.
Heerlijk om op zo'n mooie dag weer met deze wagen te rijden (afgelopen week was ik vijf keer met de Peugeot naar de tram, herfstvakantie dienstregeling).

Na aankomst van de tram in Wognum verzamelden zich al snel wat mensen om de wagen, waaronder een aantal Taiwanezen. Het bleek een groep van negen te zijn, en vier daarvan wilden graag met mee meerijden. Dat waren drie piloten van Taiwan Airlines, en de vrouw van een van hen.

Later hoorde ik dat veel bemanningsleden van luchtvaartmaatschappijen in een hotel in Amsterdam-Noord overnachten, en dat de stoomtram daar ieder jaar een stapel folders bezorgd. Dat blijkt dus wel z'n uitwerking te hebben.

De vier vonden de rit prachtig en schoten heel veel foto's. Heel mooi vond ik dat een van hen verbaasd was dat het elektrisch klokje in de auto na 55 jaar nog steeds werkte. Kennelijk zijn ze zo'n levensduur van de instrumenten in hun cockpits niet gewend…

Dick de Graaf maakte deze foto vanuit de tram.

In Midwoud-Oostwoud zijn ze weer op de tram gestapt.

Ik reed door naar Twisk. Met de Versailles is het in Twisk moeilijk om de draai te maken om langs het stationsgebouw op het perron te komen. Daar is de wagen een beetje te breed en de doorgang te smal voor. Ik rijd hem dan door, tot voorbij het laadperron, dan zien de mensen hem ook vanuit de trein.

Foto: Dick de Graaf

 Van Twisk naar Medemblik reed Dick de Graaf mee, een vrijwilliger van de tram die al eens eerder bij me in de auto heeft gezeten. Het is een bollenteler-in-ruste uit Julianadorp. Hij maakte onderstaande foto's:

In Medemblik ook weer diverse mensen om de auto. Onder andere een in Engeland wonende Nederlander die veel interesse voor de auto had en van alles vroeg.
Een ander vroeg of hij een brutale vraag mocht stellen: of hij er even in mocht zitten. Ik zeg "U mag niet alleen zitten, u mag ook een stukje meerijden." Het bleek dat ze een uur later met deze tram mee teruggingen naar Hoorn, dus ik bood aan dat ze van Twisk naar Wognum mee terug konden rijden. Het bleek om twee echtparen te gaan, een uit Nederland en een uit Zwitserland.

Maar eerst ben ik eens naar de boot gelopen die daar in de haven ligt, en heb aan boord een kopje koffie gedronken. Prachtige boot. Die vaart dus steeds van Medemblik naar Enkhuizen en terug, in aansluiting op de stoomtram.

Verder nog een poos met machinist Marius van Rijn op de loc gesproken.

Om 13.30 uur leeg van Medemblik naar Twisk.
In Twisk kwamen de twee echtparen uit de tram. De Nederlandse man was Jan Dokter, vroegere eigenaar van de winkels van Automax, waarvan er een op de Stationsweg in Alkmaar heeft gezeten. De zaken (in andere steden) worden nu door zijn zoons gedreven. Hij bleek initiatiefnemer van een volgend jaar te openen "Westerborkpad", "wandelen in het spoor van de Jodenvervolging, van Amsterdam naar Westerbork".

Deze echtparen waren lovend over de banken in de Versailles.

In Wognum stond de volgende tram alweer gereed, en nu was het een echtpaar met een zoontje uit Andijk dat ik "uit de tram plukte" en dat met mij meereed tot Midwoud-Oostwoud.

     Foto Dick de Graaf

Opvallend dat al die mensen zo dankbaar zijn als ze dan uit de auto stappen. Hoewel de tram op hen staat te wachten willen ze me toch allemaal eerst nog een hand geven om te bedanken. Leuk.
Daarna terug naar Egmond.

Intermezzo
In de rubriek "Alle Ford en Simca modellen Vedette series" op deze website, schreef ik aanvankelijk:
Een beetje vreemd is dat mijn vader een jaar later (23 dec. 1955) in Amsterdam bij Garage Tabak nog een echte nieuwe Ford Versailles kocht. De productie van de auto onder de vlag van Simca moet dan al lang op gang zijn geweest. Maar misschien speelde de assemblage bij Ford in Genk en/of Amsterdam een rol?

Ook heb ik wel eens gedacht dat ze mijn vader een overjarig model in de maag hadden gesplitst. Maar laatst sprak ik iemand die vertelde dat alles wat er in Amsterdam bij Ford-Hemweg werd geassembleerd in de handel werd gebracht als Ford, omdat Ford nou eenmaal in Nederland veel beter bekend was dat het nog relatief onbekende Franse merk Simca.
Dat verklaart dus dat in dec. 1955 mijn vader een Ford kocht, terwijl in Frankrijk in Poissy een jaar eerder, op 1 dec. 1954, het woord "FORD" op de fabrieksgevel al plaats maakte voor "SIMCA".
Ik heb de tekst in dat stukje over de diverse modellen nu dan ook aangepast.