Versailles van Eric Zwijnenberg                                                                           

April 2010

Donderdag 1 april 2010

Bezig geweest met de knipperlichten aan de voorzijde. Bij Volkswagendealer Martin Schilder kon ik twee fittinkjes kopen (helaas hadden ze geen 6 V lampen meer, hoewel kevers die altijd hebben gehad).  In het linker mistlicht armatuur (type 641, staat in het glas geperst, zie de foto hiernaast) heb ik vervolgens zo'n fitting ingebouwd. Ik heb voor het vastzetten twee ringen moeten snijden van dat witte  foamkarton dat voor maquettebouw wordt gebruikt. En ik moest de bestaande fitting verwijderen. Daarvan was de kartonnen ring voor een gedeelte doorgebrand en kapot gegaan, waardoor het 6 V buislampje van 10 W dat als clignoteur dienst deed (niet origineel) slecht werd aangeklemd. Maar ik heb er nu een 15 W gloeilamp erin. Verder heb ik het kapje verwijderd in de glazen bol dat het licht van de oorspronkelijke 45/15 W mistlamp naar beneden moest richten. Dat kapje verduistert namelijk ook grotendeels het licht van de clignoteur, vandaar dat dat overdag vrijwel niet zichtbaar was. Ik bewaar die onderdeeltje overigens wel allemaal, zodat later eventueel de oude toestand hersteld kan worden als ik ooit nog eens tegen die 45/15 W gloeilampen aanloop.

       Het gedemonteerde linker mistlicht.                         Het geperst karton van de fitting is half
                                                                                  vergaan (verschroeid door oververhitting)

Wat helaas erg slecht bleek was de chromen binnenbekleding van de reflector. Die liet helemaal los. De reflector is ook wat door roest aangetast (maar niet ernstig). Ik heb er met hobbylijm aluminiumfolie tegenaan geplakt. Dat geeft natuurlijk niet zo'n mooie spiegelende laag als de oorspronkelijke chroomlaag (zie linker foto hierboven, aan de bovenkant de oorspronkelijke spiegellaag, daaronder mijn aluminiumfolie), maar door het dikke geribbelde glas zie je dat niet van de buitenkant.

  
    De gemodificeerde fitting van het linker mistlicht. Nu met een lampje met één 15 W gloeidraad.

's Avonds het ik het rechter mistlicht onder handen genomen. Die is van het type 640. De twee mistlampen zijn dus niet identiek.

In de rechter 640 zit ook een heel anders gevormd lichtbundelafschermingskapje (zie foto hiernaast). Bovendien bleek dat niet zoals bij de linker 641 met klinknageltjes vast te zitten, maar gelijmd met Velpon! Dat is dus bepaald niet origineel.

Hoewel in die rechter lamp wel een originele gele 45/15 W lamp zit (t.b.v. resp. mistlicht en clignoteur), heb ik die er toch ook uitgehaald, en de fitting vervangen door zo'n zelfde als links voor een 15 W lampje met één gloeidraad. Want rechts een geel en links een wit clignoteurlicht kan natuurlijk niet.

Toen ik met de universeelmeter even mat welke draden ik moest gebruiken, ontdekte ik dat de spanning die ik daar had maar ca. 2,2 V was! Ik heb aan de voorkant dus hetzelfde probleem als aan de achterkant: veel te veel spanningsverlies! Misschien moet ik voor de voorkant wel dezelfde truc gaan uithalen als bij de achterkant: de clignoteurlampjes via een relais schakelen. Want de hoeveelheid licht uit de voorste clignoteur links (die ik nu dus klaar heb) is ondanks het verwijderen van het lichtbindelafschermingskapje nog niet echt geweldig!

Ik heb de drie andere Versailles/Chambord bezitters die ik ken (Leen Buitelaar, Leen Schoen­maker en Paul Stedehouder een mailtje gestuurd of ze eens willen kijken welk type mistlicht zij nou hebben; de 640 of de 641. Of misschien ook links een ander dan rechts?

Leen Buitelaar bleek links en rechts het type 641 te hebben.

Zaterdag 3 april 2010

Ik zat al een paar dagen gespannen te wachten op het nieuwe kentekenbewijs van de RDW uit Veendam. Volgens de website van de RDW was het een kwestie van een dag na de keuring dat het verzonden zou worden, in Herenveen hielden ze het op vier dagen. Ik had zaterdagochtend toen er nog niets was de hoop al opgegeven. Maar om twee uur 's middags ging ik van de molen toch nog maar even naar huis om te kijken, en zowaar, het lag op de mat! Was niet eens per aangetekende verzonden zoals ik had verwacht.

Het nieuwe kenteken is AM-96-89. Dus een nummer uit een oude serie. Dat doen ze speciaal voor oldtimers.

Nu nog nummerplaten laten maken. Ik had afgelopen week al verschillende bedrijven in Alkmaar gebeld, maar nergens kon je à la minuut blauwe kentekenplaten laten maken ("oud-blauw"). Via internet kwam ik er achter dat de dichtstbijzijnde bedrijven die dat konden in Haarlem en Amsterdam-Noord zaten. Ik had al gezien dat die deze zaterdagmiddag tot resp. 16 en 17 uur open waren. Dus het zou nog moeten lukken. Met Bergam in Haarlem nog even gebeld, maar laten die nou alles, behalve oud-blauwe nummerplaten kunnen maken! Daarvoor moest ik toch naar hun vestiging in Amsterdam-Noord. Ook daarmee gebeld, en die zeiden dat het wel kon, maar dat ik er wel een half uurtje voor moest uittrekken omdat het een hoop werk was, en het op zaterdag altijd erg druk was.

Dus ik met de Honda naar A'dam-Noord. Ik was er om 15.30. En binnen een half uur waren de platen klaar. Het was goed dat ik de oude Franse kentekenplaten mee had,want de maten zijn voor en achter verschillend. Aan de achterkant waar de plaat op de klep van de benzinetank zit maakt de lengte niet uit, en kan gewoon de standaardmaat van 51 of 52 cm zijn, maar aan de voorzijde is een uitsparing in de bumper en mag de plaat hooguit 46 cm lang zijn. Maar dat konden ze gelukkig regelen.

Ik had eenvoudige geperste platen willen hebben, maar die konden ze niet in oud-blauw leveren, het werden "de luxe" platen met opgelegde witte plastic letters.

Helaas hadden ze daar geen bevestigingsmateriaal. En de tijd begon te dringen, ik zou niet meer voor 17 uur in Alkmaar zijn. Dus onderweg in Wormerveer naar Praxis gereden, waar ik tien minuten voor sluitingstijd nog nylon boutjes, moertjes en ringen M5 kon krijgen.
 

's Avonds het kenteken aan Elaska-verzekeringen gemaild, en als het goed is ben ik nu WA verzekerd.

Eindelijk kan ik dan officieel met de Versailles gaan rijden!

 

Zondag 4 april 2010, eerste paasdag

Vanmiddag de twee nummerplaten bevestigd. Ging vrij makkelijk. Met de M5 nylon boutjes die ik gisteren had gekocht. Alleen moet ik de koppen daarvan nog blauw schilderen. Het ziet er prachtig uit:
 

Er kwam nog iemand naar me toe die vol bewondering voor de wagen was. Hij kende het type helemaal niet, daar was hij te jong voor. En verbaasde zich, zoals zo velen als ze onder de motorkap van de Peugeot of de Versailles kijken, hoe leeg het daar is. In tegenwoordige auto's zit het werkelijk helemaal vol gebouwd.

Dinsdag 6 april 2010

Vandaag met de Versailles naar mijn broer en schoonzus in Zevenhoven. Eerst nog even met donkerblauwe verf de witte nylon boutkopjes van de nummerplaten blauw geschilderd.

Peter had de Versailles ruim vier maanden niet gezien! De enige keer was op 28 november vorig jaar toen ik er mee uit Frankrijk kwam en toen even langs ging op de terugweg.

We zijn allebei weg van de wagen die zoveel gemeen heeft met het exemplaar van onze ouders vroeger.

's Middags met z'n drieën een ritje gemaakt in de omgeving; Nieuwkoop en Noorden, en Zevenhoven. Peter heeft ook een stuk gereden. Dat was voor hem ook zo'n beetje 50 jaar geleden dat hij in de Versailles van onze vader heeft gereden. Hij heeft er toen dikwijls gebruik van gemaakt, o.a. om Tonny van haar werk te halen, maar ook om naar zijn legerplaats te gaan.

Op de terugweg zat ik flink in de file (ruim twee uur over gedaan om thuis te komen), en de motortemperatuur liep behoorlijk op, maar hij kookte nog niet gelukkig.

Bij het remmen trekt hij nog heel erg naar rechts. Maar aanstaande zaterdag gaan Sander en zijn vader de auto onderhanden nemen, en het bekijken van de remmen is daarbij een van de  belang­rijke dingen.

Tellerstand na afloop 60.780 km. Vandaag 146 km gereden. Totaal heb ik er nu, inclusief de tocht uit Frankrijk, 1328 km mee gereden. Best al wel veel.

Zaterdag 10 april 2010

Vandaag met de Versailles naar Breezand. Om klokslag 9 uur was ik in de werkplaats van Sander. Er is vandaag door Sander en zijn vader heel erg veel aan de auto gedaan. Een opsomming:

- Alle wielen eraf gehaald en de remmen geïnspecteerd. Achter was de zaak in orde. Linksvoor helemaal niet. De jongens van ACA hadden al gewaarschuwd dat de remcilinder daar lekte, en die lekkage was heel ernstig. Het drééf van de remolie. Geen wonder dat de wagen zo naar rechts trok bij het remmen, links deed gewoon niet meer mee vanwege de remvoeringen die helemaal doortrokken waren van de olie. Sander heeft de remcilinder gedemonteerd. Misschien kan volstaan worden met een revisiesetje voor de zuigers. De binnenzijde van de remcilinder heeft Sanders vader gehoond.

Rechtsvoor geen olielekkage, maar remvoeringen die behoorlijk versleten waren. ook dat had ACA al geconstateerd. Ook hier de remcilinder gedemonteerd, schoongemaakt en gehoond.

De vier remschoenen neem ik mee naar Alkmaar, en ga daarmee, net als indertijd met die van de Peugeot, naar Leeuwenkamp om er nieuwe voeringen op te laten zetten.
 

 
     De auto opgekrikt en op blokken gezet.                              Remtrommel linksachter.

        Remvoeringen en remcilinder linksachter.              Sander bezig met remmen rechtsachter.

- De achterste bevestiging van de uitlaat was niet in orde: gewoon koud tegen de carrosserie. Daar hoort een stuk rubber tussen. Dat heeft Sander veranderd (zie foto rechts)

- De nieuwe deurvanger die Sander heeft gemaakt in het linker voorportier gemonteerd, zodat dat  niet meer te ver open kan zwaaien.

 - Sanders vader Gerard heeft de carburateur volledig gedemonteerd en schoongemaakt. Dat was hard nodig. De motor liep stationair vreselijk onregelmatig, en sloeg steeds af. Vanmorgen op de heenreis ook weer. Zelfs bij het gas wegnemen bij het nemen van een rotonde sloeg hij al weer af. Nadat Gerard de zaak weer helemaal in elkaar had en had afge­steld, liep de motor stationair zo prachtig mooi, ongelooflijk! Geruisloos als een naaimachine, en zo regelmatig! Knap werk.

    Sanders vader Gerard May                                De carburateur gedemonteerd

- Doorsmeren. Alle vetnippels, en dat zijn er wat bij zo'n oldtimer, zijn weer van vet voorzien.

- Afstellen van de koppeling. De vrije slag van het koppelingpedaal was veel te klein. Na een centimeter intrappen was de motor al ontkoppeld, en bij het op laten komen van de koppeling deed alleen de laatste centimeter was. Uit de technische documentatie die ik heb bleek dat men bij latere uitvoeringen een extra veer in het koppelinghuis heeft aangebracht om de koppeling beter terug te trekken. Sander heeft het opgelost door uitwendig aan het stangenstelsel dat de koppeling bedient een veer aan te brengen, zodat het koppelingpedaal als  het ware wat omhoog getrokken wordt. Dit, gecombineerd het verlengen (uitdraaien) van een van de bedieningsstangetjes, maakt dat de koppeling nu prettiger werkt.

- Na het demonteren van de voorwielen bleek dat bij uiterste stuuruitslag, zowel naar links als naar rechts, de banden een beetje tegen de wielkast aanliepen. De stuuruitslag wordt beperkt door twee bouten. De ene kon nog wat verder uitgedraaid worden, voor de andere heb ik een langere gemonteerd.

- Luchtfilter gereinigd. Dit uiterst simpele luchtfilter bestaat uit een cilinder van geperforeerd plaatstaal met daar omheen een "lap" schuimrubber. Dat schuimrubber heb ik in benzine uitgewassen, met perslucht gedroogd, een beetje olie erop gespoten en weer gemonteerd.

De benzinestank in de auto tijdens het rijden kan door twee dingen veroorzaakt zijn:

 - in de benzinedop zit een kurken ring. Daarvan was een stukje afgebroken. Van rubber heb ik een nieuwe ring gemaakt. De tankdop zal nu beter afdichten.

- de plug in de bodem van de benzinetank lekte. Dit hadden de jongens van ACA ook al gezien, en de plug nog wat extra vast aangedraaid. Maar Sander constateerde dat de plug (een messing bout met een koperen ring) nog steeds lekte. Gelukkig had ik de tank behoorlijk leeg gereden. Dus een grote opvangbak eronder, plug eruit, en de circa 8 liter benzine die er nog in zat eruit laten lopen. Sander had gelukkig een geschikte nieuwe koperen ring, en daarmee kon de opening goed worden afgedicht. Met een 12 V elektrisch benzinepompje vervolgens de bak benzine weer terug gepompt in de tank.

- Vervolgens hebben Sander en ik aan de hand van een prijslijst van West Auto Collection (een Franse firma die veel onderdelen voor o.a. de Versailles verkoopt) een bestellijst gemaakt van benodigde materialen, waaronder afdichtingsrubber voor de kofferdeksel, rubbers voor de zijramen, een nieuw oliefilter, etc.

- De ring van de rechter koplamp kon niet meer  goed worden vastgeschroefd door stukgedraaid schroefdraad van steuntje en boutje. Door Sander ook verholpen met nieuw M5 draad en nieuw boutje.

- De dop van de olievulopening was inwendig verbogen door verkeerde montage. Door Sander weer netjes in model geklopt.

Al met al is er dus heel erg hard gewerkt. Doos Sander 6½ uur en door zijn vader ruim anderhalf uur.

Maar na afloop was de Versailles met zijn gedemonteerde voorremmen dus niet rijvaardig! Sander bracht me om 16.30 naar station Anna Paulowna.

Zondag 11 april 2010

Die Sander kan het niet laten! Is hij vandaag ook nog weer met mijn Versailles bezig geweest. De koplamprubbers waren hard en verteerd hadden we gisteren geconstateerd. Hij had nog nieuwe ringen voor een Peugeot liggen, maar die pasten ook precies voor de Versailles, en die heeft hij er vandaag opgezet. In een mailtje schreef hij me vandaag:

Ha Eric,  Ik heb me vandaag nog even nuttig gemaakt en heb de koplamprubbers gemonteerd. Met name het verwijderen van de oude rubbers was lastig, maar gelukkig is de constructie met de 6 boutjes minder beroerd als bij Peugeot. Alles ging heelhuids los en weer vast. Groet, Sander.

En hij stuurde ook een paar foto's mee:

Maandag 12 april 2010

's Morgens de remschoenen en remcilinders van de voorwielen afgegeven bij Leeuwenkamp in Alkmaar. Ze gaan de voeringen gewoon lijmen en niet meer klinken.

Zaterdag 17 april 2010

Om 14 uur door Klaas Zaal junior met zijn Citroen naar Breezand gebracht, want Sander May had laten weten dat de Versailles klaar was. De remmen voor, met nieuwe remvoeringen en gereviseerde remcilinders, weer helemaal in elkaar gezet.

En nu blijft hij bij het remmen keurig in het rechte spoor.

Klaas en ik achter elkaar terug gereden naar Alkmaar via de Zijpe, en ook nog een keer even gewisseld, want Klaas sinds 29 november 2009 niet meer in de Versailles gereden.

Op de terugweg kreeg ik nog een groot probleem. Ik wist dat de benzinetank behoorlijk leeg was, maar had gedacht dat ik Alkmaar nog makkelijk zou halen. Want toen we bij Sander de tank hadden afgetapt schatten we dat er nog zo'n 7,5 liter in zat, en dat zou bij een verbruik van 1 op 8 goed moeten zijn voor zo'n 60 km.

Door de omrit via de Zijpe maakten we toch nogal wat kilometers, en op de Alkmaarse westelijke ring, ongeveer 200 m voor het Texaco station, hield de motor er mee op!! Ik kon hem uit laten rollen, en kon daarmee nét de pomp halen! Wat een ongelooflijke mazzel!

Maar…. na het tanken wilde de motor niet meer starten! Er was natuurlijk de nodige lucht aangezogen in plaats van benzine. Eindeloos aan het starten geweest (en met het gaspedaal pompen), maar hij sloeg niet meer aan. Sander gebeld, en die adviseerde eens naar het benzinefilter te kijken. Dat is een horizontaal geplaatst doorzichtig filter dat normaal natuurlijk vol moet zitten met benzine, maar er zat maar een klein beetje in, en dat beetje zat net aan de tank-zijde, en niet aan de kant van de ernaast geplaatste pomp. Door het filter een beetje op te tillen liep dat restje benzine wel naar de pomp, en toen  startte de wagen weer. Wat een toestand!

Met de Versailles vervolgens naar de molen. Daar maakte ik nevenstaande foto:

Hier sta ik met een chauffeurspet op, die ik bij de Narrenkap had gekocht. Want 's avonds zou ik Remco en Liesbeth Breedt (zoon/schoondochter van mijn vroegere hulp Emmy) die 12½ jaar getrouwd waren, van hun huis in Hoorn naar De Nadorst in Westerblokker brengen.

Om 19.10 was ik in Hoorn. De wagen met het bruidspaar werd natuurlijk van alle kanten gefotografeerd. Met het bruidspaar achterin en hun twee dochtertjes voorin na De Nadorst gereden.

Om 20.30 uur reed ik weer terug naar Alkmaar, en bracht de Versailles terug naar de stalling.

Zondag 18 april 2010
Vandaag met de Peugeot en de Versailles meegedaan aan de Hyacintenrit van het Ford Museum Den Hartogh in Hillegom. Vorig jaar had ik daar voor het eerst aan meegedaan (met de Peugeot), en nu dus met mijn beide klassiekers. Medepassagiers waren Gerard van Wieringen, Klaas Zaal senior en junior, en juniors schoonvader Cock Hoogeboom. Junior en ik reden. Afwisselend in Peugeot en Versailles, en ook de passagiers wisselden nog wel eens onderweg.
Het was schitterend weer, de hele dag zon, en de route was werkelijk prachtig. Lang niet in deze duinstreek van noordelijk Zuid-Holland en zuidelijk Noord-Holland geweest.
Als onderbreking was er ditmaal een bezoek aan Hoogovens (Corus  tegenwoordig), met de excursie-stoomtrein. Dat was heel geslaagd. We bezochten daarbij de warmbandwalserij. Daar was ik al heel lang niet meer geweest. Heel  indrukwekkend.
De beide auto's hielden zich voortreffelijk, en reden allebei echt lekker.
Er waren dit jaar 120 deelnemende auto's, het dubbele van vorig jaar! Het parkeerterrein bij het Ford Museum stond vol met de meest prachtige oldtimers. Wat een juweeltjes zijn daar bij! Na afloop was er een nasi-maaltijd in het museum. Onderweg vielen weer de nodige vragen te beantwoorden, waarvan we er wel de nodige goed hadden, maar we vielen toch niet in de prijzen.

Hieronder een kleine foto-impressie, maar eerst de route:

    
       Het noordelijk deel van de tocht                              Het zuidelijk deel van de tocht

 
    Op het parkeerterrein bij het Ford Museum

185 km gereden vandaag.

Zaterdag 24 april 2010

De Versailles naar de molen gebracht, en me daar nog wat bezig gehouden met de elektrische installatie. Heerlijk weer, lekker om wat aan de auto te prutsen.

Nayra volgde mijn werkzaamheden met belangstelling, en zag kans om buitenom van de kofferdeksel naar de motorkap te lopen. Handgreep en zijspiegel gebruikend als steun. Hoe krijgt ze het voor elkaar:

Tijdens de Hyacintenrit hadden de anderen gezien dat mijn linker remlicht/richtingaanwijzer het aan de achterzijde soms niet deed. Het vergde wat speurwerk om de oorzaak te achterhalen. Uiteindelijk bleek het weer een gebrek aan spanning te zijn, ditmaal voor de bekrachtiging van het 6 V miniatuurrelais dat ik had ingebouwd om de schakelaar aan de stuurkolom te ontlasten. Deze 6 V relais trekken aan bij 4 V, en daar zat de spanning net onder. Het betrof alleen het relais van het licht aan de linkerkant, het relais voor de rechterkant kreeg wel genoeg spanning. Dus eigenlijk zouden dit relais moeten worden die al bij 3 V aantrekken.

Het spanningsverlies wordt vooral veroorzaakt door de clignoteur aan de voorzijde (in het mistlicht). Daar had ik een lampje in van 15 W. Toen ik dat verving door een lampje van 8 W wat ik toevallig had, had ik minder spanningsverlies en trok het relais wel aan.

Omdat ik bij die clignoteurs aan de voorzijde ook al zo weinig spanning overhoud (ca. 3 V), had ik al in mijn gedachten om die ook via een relais te gaan schakelen. Dat staat dus nog op het programma.

Om slecht massacontact bij de achterlichten te voorkomen heb ik een extra aarddraadje aangebracht van de fitting van het linkerachterlicht naar de carrosserie.

Verder had ik laatst gemerkt dat de achteruitrijlampen ook brandden als de versnelling niet in z'n achteruit stond. Sander had dit zelfs al gezien toen we de auto uit Frankrijk ophaalden. Vlak voor de Hyacintenrit had ik daarom die twee lampen er maar even helemaal uitgehaald.

Vandaag ontdekte ik wat de oorzaak was: onder de motorkap bleef de schakelaar hangen die wordt ingedrukt door een van de stangen die de versnellingbak bedienen. Ik heb er een beetje slotenolie ingespoten, en nu veert  de schakelaar weer goed terug.

Tenslotte  heb ik vandaag het mini-ampèremetertje dat ik onder het dashboard had gemonteerd, vervangen door een nieuwe van Conrad. De oude was inwendig beschadigd, waardoor de wijzer niet meer goed naar de nulstand terugveerde.

Na afloop van het werk ging Nayra gezellig op de motorkap zitten (zie foto).

Om 17 uur de Versailles weer teruggebracht naar de stalling.

Nog even een opmerking over het starten: De auto had, toen ik hem vanmorgen ophaalde, zes dagen stilgestaan. Ik trapte driemaal het gaspedaal in, en had de choke half uitgetrokken. Nu sloeg de motor in één keer aan. Misschien is dit de beste startprocedure.

Woensdag 28 april 2010

De Versailles opgehaald in Egmond, ermee naar de molen, en later naar Alkmaar en Zuidschermer. In de namiddag weer teruggebracht naar de stalling.

Vrijdag  30 april 2010, Koninginnedag

Vorig jaar maakte ik met mijn Peugeot 's middags onverwacht kennis met het evenement Koninginnedag Oldtimerrit Bergen. Ik wist van niets, kwam toevallig het dorp binnenrijden, en werd meteen naar een parkeerplaats van oldtimers geloodst. De rit was toen al achter de rug. Ik achterhaalde later wie de organisator was van dit evenement (de Oranjevereniging Bergen), en meldde mij dit jaar bijtijds aan. Mijn keuze viel op de Versailles om mee te doen, want die is zeldzamer dan de Peugeot.

Vandaag om 7.30 naar de Versailles. Startte vlot, en via de Hoeverweg-Bergerweg naar Bergen gereden, waar ik iets over achten was. Daar kregen de deelnemers een oranje vlaggetje uitgereikt dat op een portierraam kon worden geklemd, en een oranje tulp voor achter de ruitenwisser, en de routebeschrijving. Daarna opstellen aan het begin van de Hoflaan, bij de voormalige Dikke Boom.

Er konden maar 40 auto's deelnemen, terwijl er wel 80 aanmeldingen waren. Ik heb gewoon geluk gehad dat ik er vroeg bij was met aanmelden. Als passagiers hadden zich aangemeld Margaret Metzelaar, Dick Min en zijn zoon KlaasDirk. Zij voegden zich hier bij me.

In Bergen-Binnen bij de Dikke Boom                 Bergen aan Zee, Mar, KlaasDirk, Dick

Om 8.30 vertrok de stoet naar Bergen aan Zee. Er waren prachtige wagens bij. We verzamelden ons rond het standbeeld van Mw. van Reenen-Völter, de stichtster van Bergen aan Zee. Daar vonden twee toespraken plaats o.a. door de burgemeester van Bergen mw. Hafkamp.

Hierna was er voor iedereen koffie met gebak bij hotel Meijers.

Daarna teruggereden naar Bergen, auto's opgesteld in de Dorpsstraat, en bij de ruïnekerk een aubade bijgewoond. Opnieuw toespraken en de Nederlandse vlag die werd gehesen.

Daarna volgt een toertocht door de omgeving richting Schoorl en Hargen. In Groet was er weer een stop, en kregen we opnieuw koffie, ditmaal met een tompouce. Vervolgens in Schoorl nogmaals een stop, waar ik enkele kennissen ontmoette. Tenslotte naar het eindpunt bij het Harmoniegebouw op het Plein in Bergen. Terwijl de deelnemers daar een lunch kregen aangeboden stonden de oldtimers opgesteld ter bezichtiging door het publiek.

Ook nog even over de Bergense vrijmarkt gelopen.

Het was een zeer geslaagde dag.