Versailles van Eric Zwijnenberg                                                                           

Maart 2010

Dinsdag 2 maart 2010
Eindelijk weer eens met de Versailles gereden, na bijna drie maanden! (8 dec. was de laatste rit) En op een bijzondere dag, mijn vaders vroegere verjaardag. Ik heb de Versailles verplaatst van mijn stalling in Alkmaar naar de stalling in de bollenschuur in Egmond, en de Peugeot 203 die daar stond naar Alkmaar gehaald. Reden was dat ik de banken wilde demonteren om die door Pim Leibrant te laten bekleden. Dat wilde ik nu bij nader inzien éérst laten doen, en pas daarna de keuring door de RDW. Het wil maar niet vlotten met het weer, dat is namelijk nog steeds niet zó goed dat ik een afspraak kan maken met de RDW, want dat moet drie dagen van te voren, en drie dagen vooruitkijken is deze winter nog steeds niet mogelijk geweest. Vandaag was het een prachtige dag, maar voor vrijdag is alweer regen voorspeld!

Het overbrengen naar Egmond moest helaas wel onverzekerd gebeuren, want ik kan pas een verzekering afsluiten als ik een eendagskenteken van de RDW heb (en na de keuring een definitief kenteken). Ik nam dus een zeker risico, maar durfde deze korte rit wel aan.

Het starten was na bijna drie maanden een behoorlijk probleem. Ik had de accu gisteren nog aan de druppellader gehangen, dus die was goed vol, daar lag het niet aan. En dankzij de verzwaarde bedrading had ik ook ruim voldoende spanning bij de startmotor. Die liep prima rond. Maar de motor wilde niet aanslaan! Ik denk dat ik wel 15 keer heb gestart. Toen maar eens een bougiekabel losgemaakt, want ik vertrouwde de ontsteking niet. Handig dat er een startschakelaar onder de motorkap zit, zo kon ik testen of de bougiekabel wel een vonk trok naar massa. Nou, dat was perfect, ik kreeg zelf ook een flinke optater (want die bougiekabels zijn bij mij maar heel dunne draden met weinig isolatie!) En meteen wilde hij aanslaan ook. Dus bougiekabel weer vastgezet, en toen lukte het na nog diverse hernieuwde pogingen de motor te starten. Liep in het begin wel heel erg onregelmatig, ik had het idee dat de helft van de cilinders niet meedeed. Maar na een paar minuten ging het beter, en kon ik de wagen naar buiten rijden. Wat was het heerlijk om weer met de wagen te rijden. Echt geweldig!

's Middags de voor- en achterbank gedemonteerd. Dat was nog een hele klus. De voorbank zat vast met vier bouten (waarvan er één niet los wilde omdat de moer aan de onderkant van de auto begon mee te draaien). Maar uiteindelijk had ik de vier bouten eruit. In mijn eentje die zware bank uit de wagen halen was nog een heel gedoe. Maar het lukte. De zitting van de achterbank ging ook gemakkelijk los: gewoon optillen.
De achterrugleuning was moeilijker weer moeilijker. Een meevaller was dat ik alle drie deze objecten, dus ook de complete voorbank, in mijn Honda kreeg.

Ik kon ze 's middags meteen naar Pim Leibrant in Dirkshorn brengen. Hij hoopt de zaak met 2 à 3 weken klaar te hebben. Ik ben heel benieuwd hoe het gaat worden.

Dinsdag 9 maart 2010
Telefoontje van bandenhandel Noorderkade dat de banden met witte zijvlakken zijn aangekomen. Afgesproken dat ik een seintje geeft als de banken er weer in zitten en ik naar hen toe kan komen.

Woensdag 17 maart 2010
Gisteren een telefoontje gehad van Pim Leibrant dat de banken klaar waren, en vanmiddag heb ik ze met mijn Honda plus aanhangertje opgehaald in Dirkshorn. Zie er prachtig uit! Wat zijn die mooi geworden. Pim was aan een stof gekomen die de oude stof heel goed benadert.
's Avonds met hulp van Jack Helder de banken in de auto gezet:

 

Donderdag 18 maart 2010
De Versailles had weer heel wat startpogingen nodig om aan te slaan. Ik ben er nog niet achter wat de beste startprocedure is. Maar hij liep weer, en ik ben er (onverzekerd) mee naar bandenhandel Noorderkade aan de Berenkoog gereden. Daar lagen mijn nieuwe banden al klaar. Zien er prachtig uit. Een geheel klassiek model. Ze gaan nu eerst de velgen laten richten (gebeurt in Heerhugowaard).

Woensdag 24 maart 2010
's Middags was de Versailles klaar. Ziet er prachtig uit. Vier nieuwe, klassieke banden met wit zijvlak, en de velgen gericht. Het was nog een heel probleem met deze oude 13" stalen velgen, die nog uit twee delen bestaan (een middendeel van  gietijzer). Het richten kon niet optimaal gebeuren, ze kregen het niet helemaal goed. De beste velgen zitten nu vóór, de iets mindere achter. De banden zijn diagonaalbanden met binnenband, B.F. Goodrich Silvertown Vintage Tyres, 640-13S met 6 cm brede witte band.
Daarna de wagen naar de overkant gebracht. Startte vlot. Hij staat nu bij Auto Centrale Alkmaar. Hopelijk zien ze kans de komende dagen tussen de andere klussen door even naar de remmen te kijken.

 

Donderdag 25 maart 2010
's Morgens om 10 uur al een telefoontje van Auto Centrale Alkmaar dat de Versailles klaar was. Ze hebben de remmen gesteld en de vertraging gecontroleerd op de rollentestbank. Was in orde.
Wel constateerden ze dat de remvoeringen rechtsvoor vernieuwd moesten worden, en dat de remcilinder linksvoor een beetje lekt. Klusjes voor Sander dus om dat op te knappen. Verder hadden ze de aftapplug van de benzinetank wat aangedraaid, want die lekte een beetje (had ik ook al ontdekt). Ze zeiden nog dat het een goede auto was, helemaal geen speling in de bediening van de versnellingsbak, en soepel schakelend. Leuk om te horen.

Nu kan de auto dus naar de RDW voor de officiële inschrijving in het Nederlands kentekenregister. Mijn keuze viel op Heerenveen omdat het daar wat vriendelijker zou gaan dan in Amsterdam. Dus gebeld voor een afspraak, en dat klonk al meteen vriendelijker dan indertijd toen ik met Amsterdam belde. In Heerenveen werken ze op afspraak. Afgesproken voor aanstaande maandagmiddag 15.40 uur, en het eendagskenteken dat ik daarvoor nodig heb zou meteen vandaag opgestuurd worden.
De wagen reed van de garage naar mijn stalling weer zo heerlijk! Startte ook prima.

De volgende dag was het eendagskenteken al bij de post; V-16-38. Met een dikke zwarte viltstift op wit karton twee nummerplaten gemaakt met dit kenteken (dat is toegestaan op deze manier voor een rit naar de RDW).

Maandag 29 maart 2010
In twee opzichten een grote dag: Mijn Versailles voor het eerst op het molenerf, en naar de RDW in Heerenveen.
De aanvankelijk voorspelde regen bleef uit, het werd een prachtige dag. Eerst 's morgens de Versailles uit de stalling gehaald, even naar huis, en daarna naar de Wimmenumermolen gereden. Voor het eerst stond hij op het erf. Overigens heeft mijn vaders Versailles nooit op het erf gestaan, want toen mijn vader de wagen wegdeed in 1964 mochten we van de boer nog niet doorrijden door het land. Dat mag pas sinds 1967.

Natuurlijk een paar foto's genomen. En net als indertijd bij de Peugeot toonde mijn poes Nayra ook grote belangstelling voor deze klassieken auto!!

Ik was nog niet bij de molen aangekomen of Jack Helder van de Hoeverweg belde: "Heeft de tijd soms stilgestaan Eric? Ik zag je met je Versailles over de Hoeverweg rijden, en nu zie ik hem vanaf de boerderij bij de molen staan!" Leuk dat hij me had gesignaleerd. Hij heeft begin 60'er jaren ook menig keer in onze Versailles gezeten, mee geweest naar Amsterdam etc.

Ik controleerde nog even de verlichting i.v.m. de keuring 's middags, en deed een vervelende ontdekking: de clignoteurs aan de voorkant (in de mistlampen gemonteerd) die het in de garage zo aardig leken te doen, waren hier buiten in het waterige zonnetje totaal niet te zien. De linker al helemaal niet, maar daar zit ook een 10 W buislampje in omdat ik de juiste 6 V gloeilamp met 15 en 45 W gloeispiraal niet te pakken kan krijgen, maar de rechter, wel met originele lamp, was bij daglicht ook vrijwel niet te zien. Vooral vervelend als je een rotonde wilt verlaten, want dat willen andere automobilisten die aan komen rijden wel graag zien!

Om 13.15 van de molen vertrokken naar Heerenveen. De wagen reed prima. De nieuwe banden op de gerichte velgen en uitgebalanceerde wielen gaven een prima wegligging, en de uitlijning die laatst ook heeft plaatsgevonden zorgde voor een kaarsrecht spoor. Maar bij het remmen trok de wagen nog wel steeds naar rechts. Daar moet Sander echt naar kijken. Ik had voldoende tijd, dus deed het rustig aan; zo'n 85 à 90 km/h.

Twintig minuten voor tijd was ik in Heerenveen. Een mooi groot nieuw gebouw van de RDW. Eerst naar het kantoor met drie loketten; één van de douane (voor de BPM afhandeling) en twee van de RDW met vriendelijke dames. Ik was meteen aan de beurt. Mijn Franse kentekenbewijs inleveren, rijbewijs tonen, en daarna mocht ik naar de keuringshal om verdere instructies af te wachten. In de hal waren diverse stoelen neergezet en een koffie- en thee-automaat en de nodige autotijdschriften. Kortom, keurig verzorgd. Precies op de afgesproken tijd van 15.40 uur was ik aan de beurt. Of ik de auto binnen wilde rijden boven de werkkuil. Er zijn twee hele lange werkkuilen, er kunnen ook twee maal twee autobussen of vrachtwagens tegelijk gekeurd worden.

Het eerste wat de keurmeester deed was het chassisnummer opnemen en vergelijken met het Franse kentekenbewijs. Daarna wilde hij een paar maten nemen, als eerste de wielbasis. Hij vroeg me de rolmaat vast te houden. Ik zei dat ik ook alle technische documentatie bij me had waar dat allemaal instond. Hij blij. Hij kon zo uit mijn instructieboekje wielbasis, spoorbreedte voor, spoorbreedte achter, ledig gewicht, maximaal toelaatbare gewicht, vermogen, cilin­derinhoud e.d. overnemen.
Ik vertelde over de nieuwe banden, richten van de velgen, uitlijning die had plaatsgevonden, en dat ik de auto vorig jaar rijdend uit Frankrijk had gehaald. Ook liet ik nog het Franse APK-rapport zien dat tot augustus van dit jaar geldig is. Ondertussen riep de keurmeester naar een collega "Moet je eens kijken wat een mooie auto", en een andere keurmeester kwam uit zichzelf al kijken, en was verbaasd over de hoeveelheid lege ruimte onder de motorkap (in vergelijking met moderne auto's die helemaal volgebouwd zitten).

Of het nou kwam door de totaalindruk die erg goed was, ik weet het niet, maar de keurmeester heeft verder nergens naar gekeken. Is niet onder de wagen geweest, heeft geen verlichting gecontroleerd, helemaal niets. Eigenlijk alleen maar dat chassisnummer gecontroleerd!
Nou zijn oldtimers van vóór 1960 niet AP-plichtig, maar toen ik in december met de RDW in Amsterdam belde en vroeg wat de keuring inhield hadden ze het daar wel degelijk over een onderzoek waarbij gekeken werd of de wagen voldeed aan de eisen uit die tijd.

Dus na een kwartiertje was het onderzoek klaar, ik mocht hem naar buiten rijden en weer naar het kantoortje gaan, waar de rest van de formaliteiten werd afgehandeld: € 100,25 betalen, een handtekening zetten, een formulier voor de bepaling van de BPM invullen (hoeft voor zo'n oldtimer niet betaald te worden), en dat was het. Over een paar dagen wordt het nieuwe kenteken per post toegestuurd en kan ik in Alkmaar blauwe kentekenplaten laten maken.
Even een paar sms'jes en een e-mailtje gestuurd naar vrienden en naar mijn broer om ze op de hoogte te stellen dat de keuring goed was verlopen, en vervolgens de terugreis aanvaard. Om 19.20 uur stond de Versailles weer netjes in Alkmaar.
Al met al dus een heel geslaagde dag. Maar aan die knipperlichten aan de voorkant ga ik wel wat doen, die moeten echt beter zichtbaar worden. Vandaag 250 km gereden.